Быличка

Быличка – тайӧ фольклор жанр, вӧвлытӧм ловъяскӧд мортлӧн паныдасьлӧм йылысь устнӧй висьтъяс. Найӧ топыда йитчӧмаӧсь сідз шусяна «низшей» мифологиякӧд (либӧ демонологиякӧд).

Быличкалӧн шӧр социально-бытӧвӧй функцияыс – вӧр-ваын, морт оласногын гӧгӧрвотӧмторсӧ велӧдӧм (назидание) либӧ табу пыр гӧгӧрвоӧдӧм. Быличкаясын пыр индӧма морт, кодкӧд вӧлӧма висьталанторйыс. Быличка, кыдз и предание, йитчӧма кутшӧмкӧ места да морт дорӧ.

Быличка сикасалӧм

Тематическӧй принцип серти позьӧ торйӧдны быличкалысь татшӧм сикасъяс: 1. духъяс йылысь (олан места серти: гортса да вӧр-ва духъяс); 2. тӧдлытӧм кужанлунъяса йӧз йылысь; 3. шензьӧдана лоӧмторъяс йылысь: орт, кулӧмаяс, ошъяс да сёрнитысь пуяс йылысь.

Коми быличкаяс серти небӧгъяс

Ӧшмӧсъяс

• Коми фольклор: Хрестоматия / Лӧсьӧдісны да водзкывъяссӧ дасьтісны В.В. Филиппова, Н.С. Коровина. – Сыктывкар: Коми кн. изд-во, 2002. – Л.б. 164-177.